26 Ocak 2012 Perşembe

Toplumsal zorunluluklar ve TKP


“Onbeş kasap çengelinde sallanan / onbeş kesik baş…
onbeş arkadaş / yoldaş / bunların sen isimlerini aklında tutma fakat. 28 Kânunisânî’yi unutma!
(Nâzım Hikmet)

İşin aslına bakarsanız birkaç gün önce rastlantı üzerine nette gezerken (bana göre gerici ve burjuva basına karşın alternatif medya diye nitelendirdiğim bütün devrimci yapıların web sitelerini hemen hemen her gün ziyaret ederim, konuya oradan vakıfım fakat bazen işte gerici zihniyete ait siteler denk gelebiliyor insan) okudum.

Efendim konu Aksiyon dergisinde geçiyor.

Şöyle ki, konu var olan TKP dışında ikinci bir TKP’nin kurulma aşaması. Ürün Dergisi böylesi bir oluşum içerisinde şuanda. Aksiyon dergisi de kara kutu diye geçmiş haberi, yazının giriş bölümünde de şu cümle var: "Geleneksel TKP çevreleri partinin ulusalcılıkla özdeş hâle gelmesinden rahatsız. Bu yüzden Türkiye Komünist Partisi’ni yeniden kurmaya karar verdiler. Program ve tüzük çalışmaları son aşamaya geldi. Parti kurulursa nur topu gibi iki adet TKP’miz olacak" demiş Aksiyon dergisinden Erkan Acar imzalı yazıda, dergi anladığım kadarıyla Suphi’den Bilen’e Gelenek Yaşıyor Girişimi (SBGYG) sözcüsü Onur Balcı’nın dertlerini de dinlemiş, gerçekten böyleyse içler açısı bi’durumla karşı karşıyayız kanımca, röportaj verecek başka dergi mi kalmadı diye sorarlar ya(?) neyse.

Aksiyoncuların (özellikle de burada referansımız Zaman gazetesi olmalıdır, yalan ve iftira habercilik dalında ödülle layık görülmeleri gerekir ki) sonuçta bu dergi tatmin olmak için mutluluğunu yazıya yansıtmış ve pek sevinmiş(ler). Ne de olsa Türkiye’de gerçek anlamda güçlü bir sol muhalefet yok, bırakın solu – sağda da yok hepsini bir potada erittiler liboşlarla birlikte ve sosyalist-solu temsil eden bir ‘Sol’da ikinci bir TKP’nin mevcut olmasıyla kafa karışıklığının daha da artırılmasından ve bölünmesinden dolayı büyük bir mutluluk var. Analarına söv ama bu cenaha kesinlikle “Komünist” kelimesinden söz etme, öcü gibi bi’şey komünizm ya da komünistlik. Zaten Nabi Yağcı denen zat Taraf gazetesinde iradesini beyan ediyor, üstelik Türkiye Komünist Partisi’nin bütün değerlerini ayaklar altına almayı amaçlayan bir rezalet yaşarcasına yapıyor bunu.

Aksiyon dergisi de adı gibi aksiyona düşkün, tıpkı hoca efendileri gibi onlarda aksiyon yaratıyor kendilerince, tıpkı hıyar ve tuz misalinde de olduğu gibi, kim bilebilir ağlamak ve direktif vermek dışında belki de vakit bulup Pensilvanya’da oturduğu yerde bol bol Hollywood filmi de izliyordur. Netice de 10 yılı aşkın bir süredir oradadır ve eminim İngilizcesi Suudi Arapistan’a girmesi yasak olan hoca efendinin Arapçasını da geçmiştir. Hakikaten Arapça biliyor mudur diye de şuan sorular soruyorum(!) kendime?
           
Öyle ya olasılılıklar arasındadır, müritleri de hoca efendilerinin aksiyonu çok sevdiğini bildiği için işte böyle haberler yapıyor olamaz mı? Bence olabilir, 12 Eylül darbesinden ta şu güne sergilemiş oldukları politikalarına ve pratikliliklerine bakın derim, her ayak var ve her bokta inanın beklenir bunlardan. Ben bunlara “Siyasi orospu çocukları” diyorum, dini kullanırlar ve liberalizm maşalarıdır, özetle şikâyet ettiği her ne halt varsa onu kullanırlar, bu bir gün elit kesim olur diğer gün burjuvazi, diğer gün futbol, bugün ise solun devrimci geleneğidir. İşlerine geldiği ve çıkarlarına uygun her halt yiyeni “Hazretleri” yaparlar. Yani siyasetin inciğini cinciğini bilirler, her taşın altından çıkmaya müsaitlerdir ve ona göre de şekil alırlar, bu cenabı Allah’ın kendilerine bir mükâfatıdır kanımca.

Allah bi’bunları sever, dünya bunlar üzerine kuruludur izlenimi verirler. Duayla başlar, duayla bitirirler sözlerini: Euzibillahi şeytanirracim… Bismillahirrrahmaniarrahim!

TKP’li olma kültürü
Kabul ediyorum TKP beni her zaman zorlamıştır, bu ne Aksiyoncuların anladığı anlamda ne de TKP’yi yabanıl görmekle alakalı, aksine günümüzde aydınlanmanın unsuru olmasından dolayıdır bu, zaten daha önce Devrimci Halkın Birliği dergisinde yayımlanan Menşevikliğin hızlı kokusu ve TKP’de Menşevikliğin hortlaması” başlıklı yazım içinde geçerli bu, 27 Kasım 2011 tarihinde katıldığım TKP’nin 90. yıl gecesi için yazdığım "Suni dengeyi bozmak için" de.

Bildim bileli eski adı Sosyalist İktidar Partisi (SİP) iken de, bugün legal alanda faaliyet yürüten Türkiye Komünist Partisi (TKP) adıyla da TKP’yi parti yerine koyanlara karşı “Aydınlanma Hareketi” olarak TKP’yi görmemden kaynaklıdır. Kaldı ki, TKP üyesi olmayan biri olarak, son 4-5 yıldır bu “Aydınlanma Hareketi” artık partileşme sürecine girmiştir ve artık TKP, (elbette bu tartışmaya açık bir konudur) bir “Parti” övgüsünü hak etmektedir.

Tartışmadan kastım son birkaç yıldır TKP adıyla birkaç bileşen ortaya çıktı, hepside Mustafa Suphi yoldaşın geleneğini savunuyor ve O’nun mirasçısı olduğunu iddia ediyor. Şuan ki legal TKP ve SBGYG dışında bildiğim kadarıyla iki (2) TKP girişimi daha var. Bu arada 1920 TKP’sini dergi çevresi olarak mirasını savunan ve bir ara İstanbul’dayken bürolarını tıpkı Ürün Dergisi gibi arada bir ziyaret ettiğim Savaş Yolu Dergisi vardı, onlarda TKP’nin şanlı geleneğini savunuyor.

Zira legal ve/ya da illegal Türkiye Devrimci Hareketi’nin bütün ilerici unsurları kendilerine 1920 TKP Geleneği’ni ve Mustafa Suphi önderliğini zaten rehber görür ve bu kültüre değer olarak sahip çıkar.

Gelecek kızıl
Malum Sovyetler Birliği (SB) artık yok, SB olsa da olmasa da anti-komünizm bütün dünyaya artık derinden kanat germiş durumda, örneğin emperyalist bir savaş aygıtı olan NATO halen lağvedilmedi, emperyalistler ve Amerikan çıkarları doğrultusunda aktif rol oynuyor. Öyle ki, ulus devlet sınırları bağlamında biçimler ve tanımlar değişiyor artık. Durumun zorluğu ortada artık, emperyalizm ve emperyalist saldırının temelleri sınırsız sömürüye dayanıyor ve buna bağlı. Elindeki fazla ürünlerin satılmasından, ucuz ham madde ve iş gücü elde edilmesi gerekliliğine kadar pek çok konuda sistemin ürettiği bir sonuca bağlanıyor. Yani kendi ülkesi ve sınırları dışında sorunsuz tüketime endeksli, yani bunu gerçekleştirmek için elindeki bütün imkânları kullanıyor. Çizgileri çiziyor, sınırları değiştiriyor, isimler veriyor, ülke adlarını değiştiriyor ve haritalara bölüyor.

Bugün sınıf savaşı, yani siyasi savaş bizim isteklerimiz doğrultusunda yürümüyor. Örneğin uzaklara 16-17 Haziran işçi eylemlerine, Zonguldak madden işçilerinin şanlı direnişine gitmek gerekmiyor, bakın TEKEL Direnişi, kabul etmek gerekir TEKEL Direnişi’ne ivme kazandırmıştır Türkiye’nin sosyalist solcuları ama gerisi yoktur. Belki de tıpkı yukarıda örnek verdiğim direnişler gibi 10 yıl sonra TEKEL işçileri için tekrardan övgüler dizilecek ve kitaplar yazılacak. Yazılmalıdır da.

Yarın toplumsal zorunluluklar karşısında çıkacak olan bir kriz karşısında elbette ne bugünün ne de yarın kapitalist ağa babaları ve patronlar duracaktır, duramazlarda. Kapitalizm zaten başlı başına bir krizdir, buna ne AKP’nin orta çağ din demokrasisi karşı koyabilir ne de diğer emperyal güç odakları.

İşte öncesinde ya da sonrasında ve/ya da kriz anlarında Marksist-Leninist görüş çizgisi temelinde bir ülkede bir tek “Komünist Partisi” olur, fazlası olmaz. Bir ülke de iki ya da daha fazla “Komünist Parti”nin varlığı ancak ve ancak proleter sınıfın çıkarlarını ve kazanımlarını burjuvaziye teslim etmek olur.

O yüzden ikinci bir “Parti” TKP’lilerin görevi olmamalıdır, kaldı ki hiçbir heyecanı da yoktur. Zira böylesi bir süreci önemsememe rağmen heyecan vermiyor bu tür girişimler. Suni dengeyi bozmak için işçi sınıfının öncü kollunu, ilerici ve devrimci güçlerini örgütlemek ve birleştirmek daha zorunlu, önemlidir ve hayatidir.

Söylemek istediğim işçi sınıfının iktidarını ve sosyalizmi kurmak, hedeflemek ama onun yedeğine düşmemek gerekiyor. Yani işleri karıştıran bir parti değil, ülke çapında 1920 yılından itibaren TKP’den TİP’e kadar uzanan tarihsel politik çizgide anti-komünist çizgide mücadele edenlere karşı birleşik bir mücadeleyi örgütlemek olmalıdır. Sol içinde bu kadar çok ayrışmalardan sonra en azından benim temennim bu.

Sosyalizm kazanacak!

Not: Bakın kaç tane TKP var, belki ne demek istediğimi anlarsınız ve hak verirsiniz?

TKP
TKP 1920
TKP Atılım
TKP.Net
t-k-p.net

2 yorum:

Kuzey Cephesi dedi ki...

Merakla okudum yazıyı. Ama şöyle değilmidir ki? Gerçekleri bilenlerin sadece bir tercihi vardır. Yani bu ayrım, bu gruplaşma kime fayda sağlıyor? Bu işin doğrusu da zaten, bölenler de işbirlikçi gerçeğini gösteriyor bizlere. Aferin onlara !

Adsız dedi ki...

suni denge felan çok karışmış yazı,TKP tarihinde hiçbir zaman suni dengeyi bozalım demedi çünkü suni denge tanımı sınıf savaşımının reddşi olmasada sınıfların üstünü örten marksizm öncesi bir politikadır, TKP geleneksel komünist partidir ve TKP'nin bozacağı şey kapitalizmin,emperyalizmin çarkıdır yazın iyi niyetli güzel ama komik yani TKP'liler için çok basit seviyede kalıyor