Unutturulmak istenenlere dair...

Kahramanmaraş katliamında aciz kalan Ecevit hükümeti sıkıyönetim ilan etmişti. Demirel, “Bana sağcılar cinayet işliyor dedirtemezsiniz” derken Türkeş, “İktidar yarından da yakın” diyordu.

Bugünse iktidar da AKP var. Sivas katliamının anması AKP eliyle yasaklandı. Düşünün acılarınızı anmak bile yasak. Buna da ‘ileri demokrasi’ diyorlar.

Bugün Maraş katliamının 33. yıldönümünde ise AKP’nin ‘ileri demokrasi’si on yıldır bütün hızıyla devam ediyor. Dün Maraş olayında ortaya çıkmayan asker, bugün anmaya AKP’nin ordusu konumunda dipçikleriyle katılabiliyor. Buna da demokrasi diyorlar.

Oysa tıpkı 1993’te Sivas’ta gerçekleşen dinci katliam gibi, Kahramanmaraş katliamı da bağrında binlerce öykü barındırıyor. Dindir, milliyetçiliktir, gericiliktir, cehalettir. 

Katliam Evren’i bile şaşırtmıştı: “Bebekleri ikiye ayırmışlar” diyordu. Maraş bugünkü cüretin adıdır. 1 no’lu sanık Ökkeş Kenger, soyadını Şendiller diye değiştirdi, MÇP vekili oldu. İnsan Hakları Komisyonu Üyesi yapıldı. AKP ise onu Alevi çalıştayına davet etti. Katili tanıyoruz! Fotoğraf: Maraş katliamının birinci yıldönümünde Ankara Altındağ ilçesinde protesto eylemlerinden, 1979.

Bütün duygularıyla, aymazlıklarıyla oynanarak bir anda caniye dönüştürülen kurban, bir Alevi öldürmek karşılığı vaat edilen beş hacılık mertebesini ahirete kadar bekleyecektir ama hayat gerçektir, ter içinde, Temmuz ayında, kışlık soğan satacaktır, bütün yoksulluğuyla. Cehennemin dibine kadar yeri var; dininizin, milliyetçiliğinizin, gericiliğinizin, demokrasinizin ve cehaletinizin.

Düşünün ‘Unutmayacağız’, ‘unutturmayacağız’ sözünden bile rahatsız olan gerici bir güruh var. Bilin: Bu insanlık suçunu unutturamazsınız.

Muhsin'i Maraş dağlarında aramaya giden asker sayısı kadar askerin o gün "tesadüfen" ilde olmadığı, bazılarının ısrarla münferit bir olay demeye devam ettiği katliamdır Maraş.

Bilsinler: Kırmızıçizgilerinizi ihlal etmeye devam edecek birileri... Tıpkı hayatı ihlal edenler gibi.